SUPER PRESTIGEBEKER
Achtergrond
Voor het SP-klassement wordt het aantal toerpunten gehalveerd en daarna opgeteld bij het aantal punten in het wedstrijdklassement. Dit totaal wordt nog eens vermeerderd met deelnamepunten voor de wedstrijden: 10 punten voor Zandvoort en het Clubkampioenschap en 5 punten voor de overige wedstrijden.
Brief gepubliceerd in de Trappist van dec 2009 Aan de voorzitter van de FC Trappist
Beste Frans,
Op de nieuwjaarsreceptie afgelopen jaren werd een reusachtige beker overhandigd aan de winnaar van het Super prestige klassement. Op de beker stond op een klein plaatje:” aangeboden door de heer Strober aan de Trappist”. Een nog al sobere tekst. Wat denk je als onbevangen winnaar over deze beker? Ik vrees dat het abacadabra is en zeker niet leidt tot het terechte gevoel iets bijzonder fraais te hebben ontvangen. Iets dat met genoegen op de schoorsteen wordt gezet om bij tijd en wijle de gasten de ogen uit te steken. Daarom een kleine uiteenzetting over achtergrond van deze beker.
Hij is gewonnen door Didi (Dietrich) Thurau in de Ruta del Sol van 1977. Om ingezonden brieven te voorkomen: de Ruta del Sol heet ook wel de “Vuelta de Andalucía”. Didi Thurau reed voor de TI Raleigh ploeg van Peter Post, van 1974 tot en met 1977. TI Raleigh was de beste wielerploeg, die Nederland ooit gehad heeft. Deze ploeg won van alles, klassiekers, étapes in de grote wedstrijden, ploegentijdritten in de Tour (hun specialiteit). Helaas had de ploeg één zwakte: er was geen tourwinnaar in hun midden. Daarvoor werden in de loop der jaren een aantal renners speciaal aangetrokken. Didi Thurau, een begaafde Duitse renner, was daar een van.
Thurau was een grandioos renner maar hij had zo zijn zwaktes. Zo dacht hij dat de dokter zijn belangrijkste vriend buiten het peloton was en wist hij niet dat fietsen een denksport is. Dat laatste bleek overduidelijk toen Jan Raas in 1979 in Valkenburg wereldkampioen werd en Thurau op een onvergetelijke manier in het pak stak .
De TI Ploeg betrok zijn fietsen bij de firma Presto in de Haarlemmerstraat. Daar liep een begenadigd mecanicien rond, Jan Legrand, die die fietsen zelf ‘ op maat van de renner – in elkaar soldeerde, opbouwde, en onderhield. Iets later zou hij in dienst treden van Peter Post.
De heer Strober was de grondlegger van deze ambachtelijke fietsenwinkel en het merk Presto. Daar bij de oprichting van de Trappist een aantal leden grootse plannen had en bovendien voldoende geld, was de weg naar de Haarlemmerstraat snel gevonden. Bij Presto lieten onder meer Frank Clewitz, Onno Wijchers en Rob Steinweg zich een maatfiets aanmeten de eerste twee kochten een goudgekleurde – in de hoop tot grote prestaties te komen. Die grootse prestaties bleven beperkt van aard, althans in verhouding tot die van de overige klandizie van de heer Strober. En, zoals je weet Frans, de club van deze ambitieuze voorlopers bestaat nog, waar vele bij de KNWU aangesloten verengingen zijn of een zieltogend bestaan leiden.
De heer Strober inmiddels voelde wel een zekere sympathie voor de Trappist. Zo heeft hij meerdere malen in het achterhuis van Café van Puffelen op een winteravond aan de jonge coureurs uitgelegd hoe je een band moest plakken. Men mocht zijn lekke banden naar deze demonstratieavond meenemen. Hij ging mee naar de Mergelland tocht met een materiaalwagen en reed tijdens de eerste wedstrijd op Zandvoort met dezelfde wagen achter het pelotonnetje aan.
Frans, je denkt misschien, we dwalen wat af. Maar dat is niet zo. Want Didi Thurau reed op een gegeven moment met een hele achterbak met reusachtige bekers in zijn auto, begon genoeg te krijgen van dat gerammel en schonk de grootste beker aan de heer Strober. Deze zette hem pontificaal in zijn etalage -naast een zuiver lederen Brookszadel van fl. 54,- meteen bordje erbij: “Eerste Prijs Didi Thurau in de Ruta del Sol 1977”.
Na enige tijd begon de wervende kracht van de beker af te nemen -ten slotte kan je als je langs komt niet steeds blijven stilstaan en de beker bewonderen. Het aantal kijkers nam af, en de heer Strober besloot de beker aan de Trappist te schenken.
Volgens mij heeft hij nog een flink aantal jaren in de prijzenkast van de Trappist gestaan. Deze prijzenkast overleefde zo’n beetje iedere nieuwe eigenaar van café van Puffelen en iedere daarmee verbonden verbouwing. Ik meen minstens tot 1989, bij die Wende. Tenslotte is hij ingezet als wisselprijs bij het Superprestige klassement.
Het verdere verhaal van de ambachtelijke fietsenmakerij is waarschijnlijk wel bekend. De heer Strober heeft in de markt van veeleisende klanten en lage prijzen de pijp aan maarten gegeven, de zaakgesloten en de naam Presto aan Loek Valk verkocht. Co Zieleman, begenadigd framebouwer uit de Reggestraat in de Rivierenbuurt is gestopt, RIH bestaat nog maar bouwt ook geen frames meer en zeker niet voor Sovjet baancoureurs.
Na deze korte uiteenzetting Frans, zul je het wel met me eens zijn dat het opschrift op onze belangrijkste wisselbeker wat magertjes is en geen recht doet aan de grootse geschiedenis die achter deze beker schuilgaat. Ik stel daarom voor de volgende tekst op een nieuw aan te schaffen plaatje te zetten:
1ste prijs, Didi Turau, Ruta del sol 1977 TI Raleighploeg.
Door de Heer Evert Strober, grondlegger van het merk Presto, geschonken aan FC Trappist.
Dat zal nieuwe leden nieuwsgierig maken. Tot op de nieuwjaarsreceptie bij de prijsuitreiking!
Gegroet,
Johan Middendorp
De Super Prestige winnaars
| 2022 | Peter Turk |
| 2021 | Peter Turk |
| 2020 | geen |
| 2019 | Ben Koeleman |
| 2018 | Perry van Dijk |
| 2017 | Piet van Oosten |
| 2016 | Evert Fermin |
| 2015 | Evert Fermin |
| 2014 | Felix Regelink |
| 2013 | Peter Giljam |
| 2012 | Peter Giljam |
| 2011 | Gerard Ypenga |
| 2010 | Tjebco de Jong |
| 2009 | Piet van Oosten |
| 2008 | Ben Koeleman |
| 2007 | John Griet |
| 2006 | Aad Jansen |
| 2005 | Aad Jansen |
| 2004 | Wim de Lange |
| 2003 | Niall Martin |
| 2002 | Niall Martin |
| 2001 | Rob ten Have |
| 2000 | Rob ten Have |
| 1999 | Rob ten Have |
| 1998 | Menno Mulder |
| 1997 | Wim de Lange |
| 1996 | Aad Jansen |
| 1995 | Marja de Ridder |
| 1994 | Rob ten Have |
| 1993 | Rob ten Have |
| 1992 | Rob ten Have |
| 1991 | Rob ten Have |
| 1990 | Lucas IJsselink |
| 1989 | Jens Roep |
| 1988 | Cor Witteveen |
| 1987 | Cor Witteveen |
| 1986 | Jan van Galen |
| 1985 | Dick van Kuijk |
| 1984 | Willem van Dongen |