Nieuws (race)Nieuws (toer)Vakantie

De finish plaats van de Koninginnenrit: Aux Goums Marocains

door: 🦊🦊🦊🦊🦊

Het gebied in Frankrijk waar we dit jaar de driedaagse organiseren, de Vogezen, is niet alleen bekend vanwege zijn bergketen met bolvormige toppen (ballons) maar vooral vanwege zijn hevige regenval. In de volksmond wordt de streek ook wel de pisbak van Frankrijk genoemd dus vergeet je regenjack niet. Ook met afdalen is dat prettig. Wat betreft de Vogezen kent elke trappist ook natuurlijk ‘Place des Vosges’ in Parijs. Toch is de streek het meest bekend geworden omdat zij, als onderdeel van Lotharingen (Lorainne), in het geopolitieke verleden van Frankrijk en Duitsland, een speelbal is geweest. Iedereen leerde op school dat ‘Elzas-Lotharingen’, die vage regio rechtsboven op de kaart van Frankrijk, in het verleden steeds van eigenaar wisselde. Het gebied waar wij doorheen fietsen is feitelijk de voormalige ‘Haute-Alscace’ uit het ‘Empire Allemand’ – het Duitse Keizerrijk.

Een kaart uit een schoolatlas uit 1880: onze etappe 3 loopt dwars door de oude Frans-Duitse grens; het verlies van deze regio heeft bij de Fransen een Revanche-gevoel gegeven richting Duitsland

Tot groot verdriet van de Fransen hielden de Duitsers de regio van 1870 tot 1914 bezet. Maar na het Verdrag van Versailles werd het weer Frans grondgebied. Hitler bezette het gebied weer in ’40-’45. Na de bevrijding kwam de streek definitief toe aan de Fransen. Duits als voertaal werd verboden. Zelfs op school werd Duits als vreemde taal verboden. Nog veel stadjes en heuvels waar we doorheen zullen fietsen herinneren nog aan deze Duitse tijd (Munster, Col de Platzenwaser).

Een ander verhaal achter het gebied waardoor we fietsen roept het gedenkteken op dat staat op de Col de Crois de la Monaits, de finishplaats van de Koninginnerit. We zien daar op een heuveltje een Marokkaanse dolk liggen in het gras. Dit was het embleem van de Marokkaanse Goumier.

Dit waren soldaten die behoorden tot goums , lichte infanterie-eenheden van het leger van Afrika, bestaande uit inheemse Marokkaansetroepen onder toezicht van voornamelijk Fransen. Deze eenheden bestonden van 1908 tot 1956 . Het standaardinsigne van de “Gemengde Marokkaanse Goumiers”: was de koummya (een gebogen Moorse dolk), in rood gegraveerd met de letters GMM (Goum Mixte Marocain).
Franse officieren die Arabisch spraken en de clan-tradities kenden trainden deze eenheden om met irreguliere strijdwijzen de orde te handhaven tussen verschillende bergstammen. De goums waren dus volledig getraind in guerrilla-achtig optreden in berggebieden in kleine groepen. Als zij wielrenners waren geweest en aan onze driedaagse hadden deelgenomen dan hadden zij zeker iedereen verslagen.