Verslag Koppeltijdrit 21 mei 2023 door Ivo

Tijdrijden is leuk.

Een koppeltijdrit rijden nog leuker. Blijkens de stelselmatig lage opkomst lijkt niet iedere wedstrijdrijder het daarmee eens. Ook in het profwielrennen oogt tijdrijden veelal als een ‘moetje’, en is de koppeltijdrit al jaren van de kalender verdwenen (de Grote Prijs Eddy Merckx werd voor het laatst – gewonnen door Thomas Dekker en Koen de Kort- in 2004 verreden). Vanwaar die aan schennis grenzende minachting voor het edelste deel (Hugo, kom er maar in) van de wielersport? Aan het roemrijke verleden van de disclipline ligt het niet. Onder de winnaars van de Moeder aller Koppeltijdritten, de Trofeo Barrachi, staan grote namen als Jacques Anquetil en Eddy Merckx.
Zou het zijn omdat tijdrijden vooral een strijd is tegen jezelf? En omdat wielrenners, zeker de A-rijders bij de FC Trappist, hun eigen fietscapaciteiten vaak hoger inschatten dan objectief valt te rechtvaardigen? Zo bezien is de wedstrijd ‘Jezelf tegen Je Eigen’ niet te winnen. En als je niet kan winnen, dan maar helemaal niet meedoen, zullen de bedankers gedacht hebben.
De concurrentie liet dus traditiegetrouw kwantitatief te wensen over; slechts één ander A-koppel meldde zich immers op Wheelerplanet. Kwalitatief was het echter wat dit betreft dik in orde. Niemand minder dan de broers Van Straten stonden immers aan de start.
Van zelfoverschatting was vooraf bij het koppel Bakker/Ondergetekende geen sprake. Onze hoofden stonden ook vandaag nog steeds gebogen na de nederlaag tegen het koppel Van Straten/Van Straten op 10 april 2022. En dit jaar wilden de broers hun 35(!)jarige lustrum als koppeltijdritkoppel (zie de prachtige foto van hun eerste koppeltijdrit op het Stravaprofiel van Ruud) kracht bij zetten met hun snelste tijd ooit. En zo geschiedde. Ze noteerden immers: 42,9 km/u over een ruime 25 kilometer. Het bleek alleen niet genoeg. Met een gemiddelde van 43,6 km/u werden Hugo en ik de winnaar van de koppeltijdrit 2023. Bloemen, applaus, alles!
En we blijven dromen. Van een Trofeo Baracchi-achtige koppeltijdritten van wel 100 kilometer. Uit betrouwbare bron vernam ik dat de Wedstrijdcommissie (tenminste een deel daarvan) zich geenszins door een lage opkomst laat afhouden van dergelijke plannen. En als er uiteindelijk niemand anders dan mijn koppelmaat en ikzelf aan de start verschijnen, is dat helemaal niet erg. Tijdrijden is immers een strijd van Jezelf tegen je Eigen. Dat winnen, dat kunnen alleen de Hele Groten.

Ivo Rigter