Zomerwedstrijd 1:1000 seconde

Verslag : 1e Zomerwedstrijd B.
door: Olaf Verhoeve


Zomerwedstrijd langste dag is een wedstrijd om naar uit te kijken, niet na 30 minuten op je klok kijken of je al de helft van de wedstrijd gereden hebt, maar lekker 90 minuten koersen. Even kijken naar het weer en daar mijn verzorging op afstemmen, een bidonvoeding en de andere dorstlessers. Immers 90 minuten rijden vraagt zeker om het aanvullen van je voeding. Dorstlesser is hierbij onvoldoende. Zeker in de laatste 30 minuten van de koers kom je anders te kort.

Het is bij mij dan ook dat ik na 60 minuten rijden het gevoel heb dat het fietsen mij beter af gaat als in het begin van de koers. Oudere mannen komen waarschijnlijk wat later op gang, zou dit dus ook voor een groot aantal mederijders gelden. Voor mij het eerste jaar in de B. Het heeft even geduurd maar langzamerhand begin ik het steeds meer naar mijn zin te krijgen. Bij de A is de snelheid super gaaf, maar is het ook alleen maar mee rijden, en strijden om de winst niet voor mij weggelegd, is het meer de uitdaging er bij te blijven, en met een mindere dag wordt je er gewoon af gereden, dan weet je weer waar je staat.

Dit jaar heb ik mij te doel gesteld om na vele mooie uitslagen het er maar een keer van moest komen om voor het hoogste trede te gaan strijden. Het plan van de avond heb ik onderweg gemaakt. Ik kies er voor om als eerste de laatste bocht in te gaan en op kop de sprint aan te gaan, er was immers een klein beetje wind mee op het laatste rechte stuk en dat leek mij de beste optie.
Geholpen door Peter van Steijn die op het lange rechte stuk voor de laatste bocht het peloton op een lint zette  en ik uit zijn wiel binnendoor als eerste de laatst bocht in rij. Hoe mooi kan het zijn als je een plan maakt en het lukt om het ook uit te voeren. Vol de sprint aan gaan, en dan is het aan de andere om te laten zien dat ze over mij heen kunnen gaan.
In trainingen ben ik er al achter gekomen met wat voor pedaal omwenteling ik het meeste vermogen kan leveren, voor mij  is dat tussen de 107 en 112 pedaal omwentelingen. Altijd goed om op Strava te zien of dat ook echt gelukt is. Ik ga het halen, maar de streep is toch verder weg als je denkt. Ik voel dat er een wiel naast mij kruipt die zijn band iets eerder over de streep heen duwt dan ikzelf, ondanks dat ik mijn fiets in een ultieme poging naar voren gooi.
Ik feliciteer Ivo van Hilvoorde met de overwinning, renners weten en voelen of zij gewonnen hebben of niet, voor mij was er geen twijfel, Gefeliciteerd Ivo!
Wat de verrassing wel groter maakt is dat bij de uitslag ik met 1:1000 van een seconde uitgeroepen wordt tot winnaar van deze rit. Allemaal leuk en aardig maar als ik gewonnen heb wil ik ook echt gewonnen hebben. Van daar dat ik gevraagd heb aan de wedstrijdleiding de uitslag te corrigeren. Dus leden opgelet, ik blijf strijdbaar en wie weet is de hoogste treden wel een keer voor mij.

Sportieve groet,
Olaf Verhoeve